Deel 1

Belevingen onderweg

Een week onderweg en we genieten volop. Dit land zouden we aan iedereen willen laten zien!
Al is er af en toe ook de vraag: waarom dacht ik dat ik klimmen zo leuk vind? Eerlijk is eerlijk, het land is fantastisch, de route is pittig, zeker met bepakking. Dus we zijn in gedachten al bezig met (naast de groepsreis met bagagevervoer) individuele reizen met bagagevervoer of een privéchauffeur aan te bieden. Zo graag willen we dit fantastische stuk Afrika met jullie delen.
 
We nemen je een beetje mee door onze reis naar Rwanda, die voor ons, met alle berichten in Nederland, nog eens extra voelt als een ‘geschenk uit de hemel’.
 

De eerste week

Uiteraard was het even spannend of we beiden een negatieve PCR-test hadden voor vertrek, maar twee dagen voor ons vertrek hadden we de ‘Go’ binnen met een negatieve testuitslag. De kans dat we in Rwanda bij aankomst een positieve test zouden hebben was hierdoor haast te verwaarlozen en gelukkig bleek deze, binnen 10 uur na aankomst, ook negatief. We hadden ons er al op voorbereid om 24 uur op onze hotelkamer door te brengen. Geen enkel probleem, maar zo vroeg de vrijheid hebben om te gaan en te staan waar we wilden was wel heel fijn. Al was het om een cappuccino om de hoek te halen.
 
De dagen voor onze aankomst had het extreem veel geregend in Rwanda. Het rondje Kigali, dat deels over onverharde stukken loopt, was daardoor af en toe wat klunen door de modder, maar het is gelukt en had alles in zich wat je maar kunt bedenken: de drukte van de stad met zijn vele fietsers en brommertjes, rural life in de onverharde gebieden, de kleurrijkste wijk van Kigali én het luxe zakencentrum van de stad.
 
Inmiddels zijn we 5 dagen onderweg en hebben nog geen druppel regen op ons hoofd gehad. Wederom worden we enorm gegrepen door dit bijzondere land met zijn kleurrijke bevolking. De wegen zijn glad geasfalteerd en het verkeer bestaat met name uit wandelaars en fietsers. Alhoewel: de fiets wordt hier men name als transportmiddel van aardappels, frisdrank, varkens, kippen, etc. gebruikt. Bergop wordt de zwaarbeladen fiets, al lopend naar boven geduwd, bergaf suizen ze, ook vol bepakt, in volle vaart naar beneden. Gelukkig hebben wij versnellingen en kunnen ook bergop blijven fietsen .
Je verveelt je geen moment met alle leven langs de weg. De hele dag begroetingen, kinderen die roepen: “Good morning (ook al is het middag of avond), how are you?”En als je de vraag aan hen stelt krijg je steevast het antwoord: “I’m fine, thank you”. 
Vrolijk, gastvrij, behulpzaam, kenmerkend voor de bevolking. Wat vóelen we ons hier welkom. De accommodaties zijn erg blij met onze komst, ook zij hebben enorm te lijden onder de enorme terugloop in gasten dit jaar.

Gastvrijheid

Twee dagen na ons vertrek uit Kigali gaat deze stad in een lockdown (gemiddeld 200 besmettingen per dag, 2 doden). De regering vindt dat toeristen, die de moeite hebben genomen helemaal naar Rwanda te reizen, gewoon hun gang moeten kunnen gaan en niet beperkt mogen worden in hun doen en laten: hoezo gastvrijheid?! De bevolking draagt overal mondkapjes, die vallen niet eens op, bij alle winkels, restaurants en hotels staat water, zeep en anti-desinfectans. Dat is allemaal heel goed geregeld. Wij hoeven op de fiets geen mondkapje te dragen.
 
Elke dag is anders in het groene Rwanda, al zijn de groene heuvels een vaste waarde. De eerste twee etappes gaan met name langs kleine landbouwgebieden, enkele rijstvelden en een koffieplantage. Na twee dagen fietsen we door Nyungwe National Park, een tropisch regenwoud. De kans op een bui is groot, dus we vertrekken vroeg voor 1800 hoogtemeters. 50 km fietsen we door het Nationaal Park met alleen de geluiden van het tropisch regenwoud en rondspringende apen om ons heen, om aan het eind van het park plots tussen de groene theeplantages te belanden in Gisakura. Hét centrum van de theepluk. Van daaruit fietsen we richting Lake Kivu waarop we de twee etappes daarna vele prachtige uitzichten hebben. Het genieten wordt met de dag meer, ondanks de vele heuvels. Op dit moment zijn we aanbeland in een prachtige accommodatie aan Lake Kivu voor een welverdiende rustdag. Halverwege het Congo Nile Trail. Een plek die voelt als het eind van de wereld. Om de hoek van het hotel een Coffee washing station, de moeite van een bezoek meer dan waard. De etappe hierheen was de laatste 10 km onverhard ‘stuiteren’, maar daar krijg je dan ook heel veel voor terug. Afdalen, local life, vele begroetingen, prachtige uitzichten. 
In 2016 was deze etappe nog geheel onverhard en we snappen nog steeds niet hoe we destijds, met bepakking, de hele etappe in één dag hebben kunnen volbrengen. Bijzonder om te zien hoe ook in Rwanda de ontwikkelingen gewoon doorgaan. Al is dat niet terug te zien in de manier waarop het land bewerkt wordt met alleen maar menskracht en geen machines. Morgen weer op de fiets voor een geheel onverharde dag. Nu al zin in!