Toscane, 2012. Voorzichtig openen we onze tent om een blik op het weer buiten te werpen. Het uitzicht is adembenemend.

Met mijn 11-jarige zoon Sem ben ik al ruim 2 weken op de fiets onderweg van Maastricht naar Rome, waarvan we vele dagen in de regen hebben gefietst. Gisteravond, na een natte dag en een pittige slotklim van ruim 10%, zijn we tegen het donker aanbeland op deze camping. Als enige gasten.
En nu? De eerste blik naar buiten op deze vroege ochtend is adembenemend mooi. Een zonnetje komt op boven de, in nevelslierten gehulde, heuvels van het Toscaanse landschap. De sfeer is sereen, haast mystiek.
Met ons brandertje zetten we een kop verse koffie en genieten van de geur, het zonlicht en het uitzicht. Onderwijl klinkt het gezang van Andrea Bocelli over het kampeerterrein. Passend bij de sfeer van dit moment. Een moment van ultiem geluk. 

Fietsvakantie in Nederland
Op een korte fietsvakantie door Nederland, de afgelopen week, moet ik vaak terugdenken aan dat moment. Wanneer ik in Arnhem en Den Bosch mensen op een bankje zie genieten van een ‘Coffee-to-go’ of een ijsje. Een serene rust in de anders zo levendige straten van een stad. Enerzijds kan ik hier enorm van genieten, anderzijds heeft het ook iets triests en voel ik zó mee met alle getroffen ondernemers in de horeca en het hotelwezen.
De terrassen horen vol te zitten met levensgenieters, fietsers, wandelaars, studenten. Het is stil…..

Naast de drang om ons speelveld, dat normaal de wereld is, wat verder te vergroten dan Zwolle, is het ook de nieuwsgierig naar reizen in Coronatijd wat ons heeft doen besluiten een paar dagen op fietsvakantie in Nederland te gaan. 
Hoe gaan hotels met hun gasten om? Waar halen we ons eten? Wat kunnen we hier van leren? Onderweg volgen we op de voet de laatste nieuwtjes over het beleid van de diverse luchtvaartmaatschappijen, evenals de ontwikkelingen rondom inreisrestricties op ‘onze’ bestemmingen.

Hotels
Het is bijzonder om ‘anders dan anders’ op pad te zijn. Vele hotels zijn gesloten. Respect voor de wijze waarop geopende hotels tóch hun draai geven aan gastvrijheid ondanks het feit dat er amper gasten zijn.
Recepties zijn maar een deel van de dag bemand. Soms kunnen we de sleutel van onze kamer vinden in een kluisje bij de entree van het hotel, soms komt er op onze geplande tijd van aankomst speciaal iemand naar het hotel om de deur voor ons te openen. Dit leidt altijd tot leuke gesprekken.
Zoals met een jong stel ondernemers dat pas sinds 5 dagen hun hotel heeft geopend. Je moet het lef maar hebben in deze tijden. Razend enthousiast over het mooie hotel dat ze hebben neergezet en tegelijkertijd ‘eager’ om het ons volledig naar ons zin te maken, met de vraag graag alle tips en verbeterpunten over hun hotel vooral met hen te delen.

Genieten
Regelmatig krijgen we een gratis upgrade naar een luxere kamer. Eerlijk is eerlijk: daar hebben we van genoten!
Net als van de bloesem aan de fruitbomen in de Betuwe, de oer-Hollandse dijken en molens, de frisgroene bossen van de Veluwe en de overtochten per veerpont à la ‘Heen- en Weerwolf’ (uit mijn favoriete voorleesboek ‘Pluk van de Petteflet’ ;-)). 
De pret wordt niet gedrukt door de enkele veerpont die uit de vaart is vanwege Corona. Het zet onze flexibiliteit in ieder geval op scherp.

We verbazen ons over de grote hoeveelheid fietsers onderweg, meestal vrolijk groetend en elkaar de ruimte gevend. Slechts een heel enkeling lijkt verbaasd en teleurgesteld dat ‘social distancing’ op smalle paden moeilijk is. Uit de gesprekjes onderweg blijkt de reislust in Nederland nauwelijks onderdrukt. Velen zien uit naar een volgende vakantie.

Aanvullen van de energievoorraad
Na een lange fietsdag is een hotel alleen niet voldoende. De energievoorraden moeten aangevuld. Hoe gaat dat nu restaurants gesloten zijn en hotels geen regulier ontbijt mogen serveren in hun ontbijtruimte? 
Avondeten halen we bij een afhaalrestaurant, vaak verassend smakelijk of in een supermarkt. Eten doen we op onze kamer of het balkon. Een beetje picknicken op de hotelkamer: het heeft zeker een bepaalde charme.
Het ontbijt wordt de ene keer al in de koelkast op onze kamer klaargezet, een andere keer afgeleverd op een trolley voor onze kamerdeur óf we halen het zelf in de supermarkt.
Wij kunnen genieten van dit pionieren. Het komt altijd wel goed.

En verder
De ‘Coffee-to-go’ onderweg wordt het genot van de fietsdag en het alternatief voor een terrasje. Al kijk ik, om meerdere redenen, uit naar het heropenen van deze terrassen. Een stap voorwaarts in het heropenen van de wereld. Een kleine stap, maar zoals Mahatma Gandhi al zei:
“Een reis van duizend mijl begint met één enkele stap”.

Ooit ligt de wereld opnieuw aan onze voeten en gaan we weer verder op reis!